HOOFDSTUK ZES

Omdat er zoveel energie wordt geïnvesteerd en gegenereerd in seks en omdat we een fundamenteel energieprobleem ervaren in huishouden, vervoer en industriële activiteiten moet ik eerst ingaan op een ontwikkeling waar ik geen verstand van heb, maar waar vanuit de symboliek toch wel iets over te zeggen valt. In Zes gaat het om 3+3. Hier worden twee natuurkrachten samen gebracht. Er wordt al decennia lang veel geld geïnvesteerd in hetgeen kernfusie wordt genoemd. Daarbij wordt uitgegaan van de zeer hoge temperaturen van sterren zoals onze Zon waarin de fusie die we zoeken te beheersen de energie levert die onze papaverveldjes zo goed doet groeien.

Vervolg van 'Vallen in getallen', De Hiërophant

De kapitalen die alleen al gestoken zijn in het bereiken van zulke onwijs hoge temperaturen hebben tot nu toe bitter weinig opgeleverd. Koude fusie daarentegen heeft inmiddels tastbare resultaten opgeleverd.

Er worden in laboratoriaomstandigheden resultaten gemeten waarbij de energie ‘output' al vele malen hoger licht dan de ‘input'. De reden waarom we zo weinig horen over dit onderzoek naar koude fusie is niet helemaal duidelijk maar heeft ongetwijfeld te maken met gevestigde belangen en heilige wetenschappelijk heilige huisjes. De voorkeur voor hete fusie laat zich vergelijken met de eeuwige opwinding die rond het onderwerp seks aangetroffen wordt. ‘Seks is hot' is de algemene voorstelling van zaken.

Als het waar is, en ik denk dat het waar is, dat we nu alleen nog maar op een toekomst van onze ‘beschaving' mogen hopen wanneer we kunnen beschikken over koude fusie technieken, dan vraag ik me af wat voor toekomst we creëren wanneer we de idee van koude seks zouden onderzoeken en in praktijk brengen. Hitte doet uitdijen waar koude doet krimpen. In Vijf waar het vooral gaat om dat dieper gelegen innerlijke punt zien we dat er een vrij algemene nijging bestaat dat punt te projecteren buiten onszelf in groep, ideologie of uiteindelijk in de Geliefde.

Hete seks! De eenheid die uiteindelijk gezocht wordt echter is de eenheid met dit dieper gelegen punt van oorsprong. In plaats van deuterium en nikkel zoeken we de twee elementen in ons zelf die de Drie, die de oneindige energie kunnen voortbrengen en waar we niet zonder kunnen als we ons bewustzijn willen uitbreiden tot het heel en het al.

De positieve c.q. negatieve receptie ten aanzien van hete c.q. koude kernfusie komt overeen met de conditionering die ons alsmaar op de brede weg naar buiten plaatst en het nauwe pad links laat liggen. Die koude energie komt er wel.

Of het gevestigde bewustzijn dat nu pruimt of niet. In het woord ‘cool' dat toch vooral gebruikt wordt om uitdrukking te geven aan wat in feite ‘hot is as hell' herken ik een heroriëntatie op waarden of op onze gebruikelijke appreciatie voor hetgeen te maken heeft met overleving.

Of ik nu aan seks denk of aan energie; in beide gevallen heb ik voor ogen wat essentieel is voor ons voortbestaan. Koude energie doet me denken aan het magnetische, maar ook aan impressies die zo diep ingrijpen dat ik er koude rillingen van krijg. Verlangen is koud, bevrediging is eet. Verlangen, het handelsmerk van de

Hogepriesteres komt in de opstapeling van Tweeën die Zes is, met de kracht van de natuur zelf (3X2). Tot nu toe nam ik altijd aan dat seks in de eerste plaats met vuur associeerde en op puur archetypische gronden, maar ook in de wereld der gewaarwordingen, valt daar nog steeds veel voor te zeggen.

Seks in de menselijke werkelijkheid echter is een veel te gecompliceerde aangelegenheid om inzicht daarin van één beeld af te laten hangen. Zonder alle elementen overhoop te willen halen denk ik in elk geval het element water te betrekken in dit verhaal; en dat hoeft volgens de fusiegeleerden niet eens zwaar water te zijn. Gewoon zeewater voldoet!

Omdat de wereldzeeën in omvang de landmassa's ver overtreffen kunnen we zeggen dat water dat van zichzelf uit koud is meer warmte absorbeert dan aarde en lucht. Symbolisch staat water óók voor onze erfelijkheid, en omdat het bij seks gaat om de doorgifte van genen en het realiseren van toekomst kunnen we niet om de rol van water heen.

Als ik een glas tot aan de rand toe vul met water vul dan is er geen millimeter van de binnenkant van dat glas dat niet geraakt en bedekt wordt met water. Water wordt vooral geassocieerd met het gevoel dat fysieke of zintuiglijke aanraking opwekt. Gevoel is het contact dat we via onze zintuigen hebben met de totale niet-ik realiteit.Van ik er van weet is gevoel ook een belangrijk onderdeel van de seksuele ervaring.

Water warmt snel op maar koelt ook even snel weer af. Ook al zouden we alle warmwaterbronnen in de wereld aanwenden voor de opwekking van energie dan nog zouden we ons geweldig moeten beperken in ons energiegebruik, en daar trek je weinig stemgerechtigden mee. Koud water dus, ingevroren erfelijkheid, die ontwaakt wanneer de Zon aan de hemel klimt en met steeds meer kracht al die slapende potenties tot leven wekt.

Experimenten die met blikseminslagen in een waterreservoir nieuw leven hoopt te zien ontstaan onderstrepen de interessante interactie die wij aannemen in het bijeenbrengen van koude en hitte, en de gevolgen daarvan.

Profetisch gesproken zou ik nu kunnen zeggen dat als de aandacht die er nu is voor hete fusie, gecombineerd zou worden met de belofte die ons bereikt vanuit het koude fusie ontwikkelingskamp , de oplossing van ons toekomstig energievraagstuk en het daaraan verbonden klimaatprobleem niet lang op zich zullen laten wachten. Ik-zeggen werd in Vijf een nee-zeggen tegen het ik-zeggen, ofwel het ik-zeggen corrumpeerde zich tot wij-zeggen, waarbij persoonlijke erfelijke eigenschappen ondergeschikt werden gemaakt aan de overgeleverde uitkomsten van de strijd tussen totem en taboe.

Onderwerping waar je ‘koud' van wordt als je ziet wat daar de neurotische gevolgen van zijn, maar die juist daarom ook verlangen voortbrengt naar genezing, naar het zien van de ware aard. In Zes gaan we het anders aanpakken en proberen het eens met een ‘ja'; wat niet zo gek is want uiteindelijk zal alle nee ja moeten worden willen we de eenheid weer ervaren.

Y [

Zes is een getal van schoonheid en balans. De op- en neerwaarts gerichte driehoeken zijn op elkaar geprojecteerd in Y . Onze oosterburen tekenen het equivalent van dit symbool in het yin yang teken [ . Door het witte vlekje in de zwarte helft, en het zwarte- in de witte helft suggereert vooral het yin yang symbool aanwezigheid van het ik in niet-ik en die van niet-ik in het ik.

De hemelse verlangens kunnen bevredigd worden als onze concentratie op de geschapen realiteit toeneemt, maar ons aardse streven zal vruchteloos blijken wanneer wij ons niet laten inspireren door onze hogere verlangens.

Magneten kunnen elkaar aantrekken en afstoten. Het is aan ieder afzonderlijk individu te bepalen wat het zal zijn: fusie of splitsing. Hoogte komt volgens Maslow na de laagte. Om de Geliefden te leren kennen kunnen wij niet om het dal heen, om de neerdaling van het ongeschapene in het geschapene.

Zes is een opstapeling van Tweeën zodat we weten dat de incarnerende krachten in dit getal sterk werkzaam zijn. Ja zeggen tegen de geliefde is in diepste wezen ja zeggen tegen de fysieke werkelijkheid met haar betoverende chemie.

Het nee van Vijf was een verschrikt weglopen voor de eenzaamheid en de kou van een wereld die te onbegrijpelijk is voor woorden, een excarnerende beweging, richting niet-bestaan waar het nog kouder is; denk maar aan de Koele meren des Doods, ook al toestanden waar we weinig trek of inzicht in hebben.

Koningschap, de ontwikkeling van het hogere is een nog te groot idee. Het me identificeren met wat idolen die de ouderlijke ‘smaak' tartten gaf een schijn van individualiteit; veel meer durfde ik niet aan. Maar mijn groei laat zich niet aan de kant schuiven en presenteert zich in Zes heel listig als de Geliefde.

De Geliefden is het symbool van onze bereidheid een band aan te gaan met een wat persoonlijker werkelijkheid. Reactie wil relatie worden. De doordringing van de twee driehoeken gaat echter verder dan alleen maar ‘ja zeggen' en suggereert dat wij de binnenkant, de inhoud van de verschijnselen willen leren kennen. Zes is de kern van de alchemie. Het mengen van de tegendelen leidt tot een hogere realiteit, leidt tot het kind dat toegang geeft tot de toekomst. Wij zoeken als Parcival de schaal van de eeuwigheid.

De projectie in Zes is een penetratie, De penetratie in Zes is goed waar te nemen in het gedrag van de Lovers. Maar zo buiten zo binnen. De afwisseling van oorlog en vrede weerspiegelt de innerlijke strijd. Geest zoekt beest. Beest zoekt geest. Onbewuste en bewuste zijn het niet altijd met elkaar eens. Het onbewuste klaagt over de insensitiviteit van het bewuste. Het bewuste beklaagt zich over de irrationaliteit van het onbewuste.

In de kindertijd moesten we muren om ons heen bouwen om ons te beschermen tegen onze aanpassers. Daar nu een opening in te maken, ons gevoel kenbaar te maken of een ander binnen te laten maakt ons draaierig van angst. De energie nodig om door deze barrière heen te breken en tot vereniging te komen wordt geleverd door de seksualiteit, de bliksem die in het water nieuwe chemische reacties tot leven wekt.

Zij die menen dat seksualiteit, om niet nog dieper in zonde weg te zakken, beter vermeden kan worden, tonen weinig levenslust, laat staan inzicht. Dat wat in de binnenwereld nog niet aangeraakt kan worden moet geoefend worden in de buitenwereld; dat geldt zeer zeker voor die hogere eigenschap die we ‘liefde' noemen.

Angst voor de lichamelijke liefde is angst voor de eigen incarnatie. Eigenlijk willen we geen bliksem met onze incarnatie te maken hebben. De liefdespoëzie van de puber is meer wel dan niet een flirt met de dood.

Wij moeten ons naar dat jawoord toe boksen. De eerste vrijerijen leveren daarom nog al eens blauwe plekken op. De angst om de Geliefde te naderen is mogelijk meegenomen uit de geboorteschok.

De val uit de moeder noopt je de eenheid bij een ander te zoeken. Tussen moeder en kind staan nu eenmaal incest taboes.

Moedertje kerk en vele andere moeders staan, veelal onbewust, negatief tegenover de eerste seksuele ervaringen van hun kinderen. Moppen over de jaloezie van moeders op hun schoondochters illustreren dit.

Dat een andere man of vrouw het kind weer in de hogere eenheid plaatst is voor moeders die het idee van eenheid in eigen liefdeleven hebben opgegeven een moeilijk te verteren zaak.

Vaders lijden ook onder dit soort aandoeningen, hetgeen aantoont dat elk individu een composiet is van zowel vaderlijke- als moederlijke eigenschappen, zoals in Y of [ wordt gesuggereerd.

De ‘ander' is voor jou ‘de moeder' die je in de onveiligheid heeft geworgd en je aanpaste aan de eisen van de wereld en aan de eigen tolerantiedrempel.

Of de ‘ander' is ‘de vader' die zijn superieure afwezigheid gebruikte voor voortgaande sublimatie van zijn ego, een zelfverheffing die niets doet voor de behoefte van het kind aan warmte en veiligheid in de nabijheid van iemand ‘die jou heel belangrijk vindt'.

De mogelijkheid bestaat dat de liefdesrelatie een voortzetting blijkt te zijn van de strijd tussen ouder en kind. Soms gebruiken de Geliefden elkaar om wraak op zulke ouders te nemen.

Zes is Twee maal Drie. De ontmoeting van het ene kind met het andere. En in Zes krijgen de angsten die uit de eerste momenten of uit de eerste jaren zijn meegenomen een stevige beurt. De inzet is groot. Als wij er in slagen onze kinderlijkheid terug te winnen krijgen we weer toegang tot eigenschappen als onbevangenheid, spontaniteit, fantasie, creativiteit en grotere concentratie in het spel dat leven heet.